Als eerste na installatie: Pacman mirrorlist configureren

Het eerste dat je moet doen voordat je kunt gaan updaten of nieuwe programma's installeren is het handmatig configureren van de mirrorlist van de repositories waar je kunt downloaden.
Deze lijst verandert regelmatig en is ook aan wijzigingen onderhevig wat betreft snelheid.
Toch is het wel even wennen dat je het zelf moet doen; iets wat je bij heel veel distro's uit handen genomen wordt.
Het leuke is wel is dat je na de configuratie wel snapt hoe het werkt.

Als eerste gaan we als root naar etc/pacman.d/mirorlist. We openen het als root met leafpad.
Bijvoorbeeld zo: sudo leafpad /etc/pacman.d/mirrorlist
We gaan met de webbrowser naar http://www.archlinux.org/mirrorlist/

We kopieren daar een voor ons specifieke lijst en halen de # weg voor de servers, die we willen gebuiken. Om aan te geven of we een 32 of 64 bits programma/systeem willen, vervangen we $Arch door i686, of x 86_64 als we een nieuwer 64 bits systeem hebben.

Om the checken of het werkt doen we: sudo pacman -Syy in de terminal.
Als het goed is zien we de pakketlijsten geupdated worden.
Nu kunnen we aan de gang.
Om pacman wat sneller te laten gaan, installeren we powerpill: sudo pacman -S powerpill
Als het werkt, hebben we dat gelijk kunnen vaststellen.
Nu kunnen we een systeem update doen met sudo powerpill -Syyu.
En nu het je gelijk het meest actuele systeem, dat je je voor kunt stellen en hoef je het niet half-jaarlijks weer helemaal bij the werken. Of een verse installatie te overwegen:

Both Arch Linux and Gentoo Linux are rolling release systems, which means that packages become available to the distribution a short time after they are released upstream. Gentoo packages are built directly from source code while official Arch packages are pre-built binaries. This makes Arch Linux quicker to build or update the system, and allows Gentoo Linux to be more readily customizable. Arch supports i686 and x86_64 while Gentoo officially supports x86, ppc, sparc, alpha, amd64, arm, mips, hppa, s390, sh, and itanium architectures.

bron: https://wiki.archlinux.org/index.php/Arch_Compared_to_Other_Distributions


Feedback tijdens installatie
Bekijk tijdens de installatie altijd wat er voor info wordt gegeven in de terminal.
Vaak belangrijke informatie over conflicten of optionele dependencies (afhankelijkheden, vaak hulpprogramma's die samenwerken met het hoofdprogramma en haar mogelijkheden uitbreiden of noodzakelijke programmeertalen of vertaalprogramma's tussen programmeertalen).
Met name pacman feedback over optionele dependencies bewaar ik in een tekstbestand pacman_berichten, voor als ik daar later nog wat mee wil

Of dit: warning: /etc/sudoers installed as /etc/sudoers.pacnew
Dit bij de upgrade van sudo. Het nieuwe configuratie bestand wordt meegeleverd met vaak vermeerderde opties, maar het is aan de gebruiker zelf om hier gebruik van te maken. Er wordt niet(s) voor je beslist.

Bij belangrijke conflicten wordt de upgrade gewoon niet uitgevoerd, zoals bij het conflict tussen de nieuw proprietaire nvidia driver en libgl .
Juist via de terminal krijg je dan onmisbare info om het probleem op te lossen.

Een ander voorbeeld: bericht bij het updaten van het systeem; eerst een melding dat eerst pacman geupdated moet worden en dan:
resolving dependencies...
looking for inter-conflicts...
error: failed to prepare transaction (could not satisfy dependencies)
:: pacman-color: requires pacman=3.4.1

De update stopt; de nieuwe versie van pacman werkt niet samen met pacman-color; dus dat moet gedeïnstalleerd worden, willen we de nieuwe versie van pacman binnenhalen. Omdat we pacman willen behouden maar alleen pacman-color kwijt willen, doen we sudo pacman -R pacman-color . [Als we ook de dependencies kwijt willen doen we sudo pacman -Rs pakketnaam. ]

Arch staat bekend als breekbaar, maar dat heeft ook met de onvoorzichtige gebruiker te maken: zoals de terminal waarschuwt tijdens het eerste gebruik als root: let op: met grote macht en veel mogelijkheden komt ook een zwaardere verantwoordelijkheid.